کاربرد بیان شاعرانه در سینمای معناگرا بررسی تطبیقی شعر عروسک کوکی، اثر فروغ فرخزاد و فیلم سینمایی سکوت، اثر اینگمار برگمان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 عضو هیات علمی، گروه هنر و معماری، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

2 دانشیار گروه پژوهش هنر، دانشکده هنر، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

10.22075/aaj.2024.33052.1206

چکیده

سینما و شعر، دو ساحت هنری‌اند که فاصله آن‌ها با یکدیگر در نقطه اتصال آن‌ها به تصویرپردازی نزدیک می‌شود. از سوی دیگر، بیان سینمایی ناب همواره قصد داشته بازتابی از نگرش‌های هستی‌شناسانه را که به ‌نوعی جوهره شعر ناب محسوب می‌شود، در درون خود آشکار سازد. در مقاله حاضر، با هدف بررسی تطبیقی این دو مقوله، اثر یک سینماگر شاعر، اینگمار برگمان و فیلم مشهور وی، «سکوت» و اثر یک شاعر سینماگر، یعنی فروغ فرخزاد و شعر «عروسک‌ کوکی» او مورد بررسی تطبیقی قرار بگیرد. هدف اصلی این پژوهش، شناخت روایت در شعر «عروسک ‌کوکی» فروغ فرخزاد و فیلم «سکوت» اینگمار برگمان است. دلایل این انتخاب، آشنایی و علاقه فروغ به این اثر برگمان و نگاه مشابه دو هنرمند در این آثار است. بررسی نشان می‌دهد که دو اثر از پیرنگی مشابه برای بیان بهره برده و دیدگاه مینیمالیستی هر دو معطوف به ساحت هستی‌شناسانه است. در این پژوهش، شخصیت‌های موجود در روایت فیلم سکوت برگمان نیز با گزاره‌های شعر فروغ مقایسه و بررسی‌شده تا به پرسش اصلی، موارد تشابه شعر «عروسک ‌کوکی» با فیلم «سکوت» برگمان در عرصه روایت چگونه قابل‌تبیین است؟، پاسخ داده شود. نتیجه بررسی در سه ساحت تحلیلی شعر و سینما، یعنی بررسی روایت، شخصیت و ایماژ در شعر و میزانسن فیلم سینمایی سکوت، نشانگر آن است که آنچه سینماگر در اثرش به‌اختصار نشان داده و فروغ با تأثیر از آن در گزاره‌های شعری‌اش ترکیب و بازتاب نموده، ویژگی‌هایی همسان داشته است؛ یعنی فیلم به‌سوی بیان شعری رفته و شعر بیشتر خصلت تصویرگرایانه یافته و شاعر همچون سینماگر، روایتگری را پیشه کرده است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

A Comparative Study of the Poem “The Wind-Up Doll” by Forough Farrokhzad and the Film “The Silence” by Ingmar Bergman

نویسندگان [English]

  • Amin Alikordi 1
  • Reza Afhami 2
  • Reza Monjezi 1
1 Faculty member, Department of Art and Architecture, Payam Noor University, Tehran, Iran
2 Associate professor,Department of Artstudies, Faculty of Art & Architecture, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
چکیده [English]

Cinema and poetry are two artistic fields whose distance from each other at their Junction is close to imagination. On the other hand, pure cinematic expression has always intended to reveal within itself a reflection of ontological attitudes that are somehow the essence of pure poetry. In this article, the work of a poet filmmaker, Ingmar Bergman and his famous film Silence and the work of a filmmaker poet, Forugh Farrokhzad and his poetry (Wind-Up Doll), are examined in a comparative study with the aim of examining the correspondence between these two categories. The main objective of this study is to understand the narrative in the poetry of (Wind-Up Doll) Forugh Farrokhzad and the film Silence of Ingmar Bergman. The reasons for this choice are the Forugh Farrokhzad’s interest in this work of Bergman and the similar look of the two artists in this work. The study shows that two works use the same plot to express themselves, and the minimalist view of both focuses on the ontological approach. In this study, the characters in the narrative of the film Silence of Bergman were also compared and examined with the poetic statements of Forugh Farrokhzad to answer the main question of how can the similarities of the poetic (Wind-Up Doll) with the film Silence of Bergman be explained in the field of narration? Answered. The results of the study in the three analytical fields of narrative, character and image in the poem of the (Wind-Up Doll) and the film Silence show that what the filmmaker has briefly shown in his work and the Forugh Farrokhzad has combined and reflected in his poetic propositions with its influence, has identical characteristics; that is, the film has a poetic expression and the poem has more of a cinematic image effect.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Ingmar Bergman
  • Forugh Farrokhzad
  • Silence Movie
  • Wind-Up Doll Poetry
  • Narrative Elements